Άρθρα - Πλάτανος

Αραιές μα στέρεες μνήμες στον πλάτανο, που απλώνει τις ρίζες του στα σημεία όπου δακρύζουν οι υπόγειες φλέβες των νερών. Σημείο αντάμωσης ο τεράστιος πλάτανος της κεντρικής πλατείας του χωριού. Από αυτόν έπαιρναν κουράγιο οι ξενιτεμένοι και, όταν έφτανε η ώρα του χωρισμού στον ίσκιο του έδιναν μια ευχή και μια υπόσχεση: Να είμαστε καλά και να ξανασυναντηθούμε σύντομα. Κι όταν έφτανε το Δεκαπενταύγουστο εδω συγκεντρώνονταν πάλι οι πανηγυριώτες στην εφέστια, τη μεγάλη του τόπου γιορτή. Με τα κλαρίνα και τα βιολιά μαζί, για ν' ακολουθήσει ο χορός.

Στις ρίζες του πλατάνου δροσίστηκαν γενιές ανθρώπων. Ο «Κολοπανάς», στα χρόνια των γιαγιάδων μας, ήταν η μεγάλη «Βουλή» των γυναικών του χωριού. Ηταν πλησταριό, γυναικωνίτης, γραφείο συνοικεσίων... Στις πέτρινες γούρνες του γίνονταν οι μπουγάδες. Και ήθελαν τρεις σκάφες για αποτελεσματικό πλύσιμο. Μια για το πρώτο χέρι, μια για το δεύτερο πέρασμα με τη συνδρομή μάλιστα του λουλακιού για ν' ασπρίσουν σωστά τα ασπρόρουχα και μια τρίτη για το τελικό ξέβγαλμα.